Rozwód  i podział majątku wspólnego

Rozwód  i podział majątku wspólnego

Stosunki rodzinne jak też majątkowe pomiędzy małżonkami uregulowane są w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Niezwykle ważne są przepisy określające prawa i obowiązku małżonków (art. 23 i następne), szczególnie te podstawowe jak wspólne pożycie, wzajemna pomoc i wierność oraz współdziałanie dla dobra tworzonej rodziny, ale jeśli ich dochowanie staje się niemożliwe to przepis art. 56 określa reguły rozwiązania małżeństwa przez sąd. W polskim systemie prawnym o rozwodzie orzeka właściwy Sąd Okręgowy  z udziałem dwojga ławników.

Najczęstszym powodem rozpadu więzi małżeńskich jest niezgodność charakterów wraz z rozdźwiękiem mentalności i podejścia do życia, dlatego tak często decyzje o rozwodzie zapadają po 20-30 latach związku, albo w chwilach tzw. próby takich jak choroba, poważne trudności majątkowe, w tym także sławna już budowa domu. Obecny czas pandemii COVID -19  również niesie ze sobą zmiany społeczne i socjologiczne. Są symptomy zjednoczenia, utrwalenia więzi w trudnym czasie, odnalezienia wartości w rodzinie, ale też obserwuje się zjawiska odwrotne, jak realny brak wsparcia, konieczność długiego wspólnego przebywania ze sobą  uwypukla istniejące różnice poglądów i charakterów, a nawet odwrócenie się od małżonka, który uległ zarażeniu.  Pozew o rozwód winien zawierać zasadnicze informacje jak przyczyny rozpadu małżeństwa, czy  oczekuje się rozwodu z orzeczeniem o winie czy bez, oraz dowody wskazujące na te kwestie.

Opłata sądowa od pozwu wynosi 600zł. Małżonkowie mogą również złożyć zgodny pozew o rozwód podpisany przez nich obojga. W postępowaniu o rozwód , sąd nie orzeka o podziale majątku wspólnego, wynika to bowiem z przepisów o wspólności majątkowej małżeńskiej.  Według nich wspólność majątkowa małżeńska powstaje z chwilą zawarcia małżeństwa, chyba że narzeczeństwo zawarło umowę majątkową tzw. intercyzę przedmałżeńską. Umowę majątkową małżeńską można zawrzeć także w trakcie trwania małżeństwa, ale zasadniczo ustawowa wspólność majątkowa istnieje przez cały okres małżeństwa, zatem dopiero po prawomocnym orzeczeniu rozwodu ta wspólność ustaje. Zaś art. 35 stanowi, że w czasie trwania wspólności ustawowej nie można żądać podziału majątku wspólnego.  Majątek wspólny można podzielić zgodnie przed notariuszem na podstawie umowy o podział majątku wspólnego, lub jeśli nie ma zgodności, żądanie podziału majątku wspólnego można zgłosić do sądu rejonowego w formie wniosku, a dalsze postępowanie jest tzw. nieprocesowe. Opłata od takiego wniosku jest stała i wynosi 1000zł. Z ustawy małżonkowie mają równe udziały w swoim majątku. Oczywiście w wyjątkowych sytuacjach można żądać by sąd określił te udziały w nierównym procencie, np. jeśli jeden z małżonków ewidentnie nie przyczyniał się do jego budowania, przy czym nie tylko dochody mają na to wpływ. To są kolejne szczegóły, które warto omówić z profesjonalistą.

Niestety podział majątku wspólnego jest nierzadko powtórką trudnego rozwodu. Emocje i żale wracają, dlatego warto korzystać z pomocy profesjonalnych prawników, którzy realnie potrafią ocenić sytuację, i uświadomić stronom, co jest kluczowe, a co będzie tylko przedłużać spór.  Zajmujący się rozwodami i podziałami majątków radcowie prawni wiedzą  jak przygotować się do podziału majątku, jakie dokumenty należy zgromadzić, a przede wszystkim wyjaśniają byłym małżonkom status składników majątkowych, bowiem często majątek wspólny jest połączony z majątkiem osobistym jednego z małżonków, bo pochodzący np. ze spadku, lub darowizny.

Nierzadko bywa, że narzeczeni mieli oszczędności sprzed małżeństwa, które następnie włożyli np. w kupno domu, mieszkania i są tzw. nakłady z majątku osobistego na majątek wspólny, który również podlega rozliczeniu. Dlatego podział majątku wspólnego warto robić z pomocą prawników, którzy  obiektywnie i bez emocji podchodzą do tematu, opierając się o przepisy prawa, a nie ludzkie oceny.

Podsumowując, gdy decyzja o rozwodzie staje się nieuchronna a nawet konieczna,  warto  jednocześnie myśleć o przyszłym podziale majątku, a nawet o nim rozmawiać ze współmałżonkiem,  bo stan emocji w obu postępowaniach zazwyczaj jest tak samo intensywny.